Καποτε...

Καποτε θα ηθελα να μιλησω γι'αυτη την ΣΚΙΑ
που μας ακολουθει μες στο σκοταδι...

Αλλα μου ειναι απαγορευμενο να δωσω ενα τελος
Σε ενα παραμυθι που δεν ξεκινησε ΠΟΤΕ...

Η ευτυχια μου

Από τότε που κουράστηκα να γυρεύω έμαθα να βρίσκω. Από τότε που κάποιος άνεμος μου εναντιώθηκε ταξιδεύω με όλους τους ανέμους!

Ασαρκος - Ειναι μυστηρια η χωρα των δακρυων

Δεν ειναι ωραια. Γελαω σπανια τελευταια. Δεν κοιμαμαι καλα. Δεν εχω να σου πω τα νεα μου.
Εχω χαθει με την παρεα μου και νιωθω καπως, νιωθω παγος και να σπασω περιμενω.
Παντος...Ειναι μυστηρια η χωρα των δακρυων.
Την επισκεπτομαι και αυτο ειναι δικο μου μειον.
Κατι γινετε καθυστερω και χανω πτησεις και αθελα μου στηνω την αγαπη στις αφιξεις...!
Κλεινομαι στον εαυτο μου, στην απομονωση.
Μαζευω δυναμεις στην καρδια μου για μεταμορφωση...
Εμαθα να δινω την αγαπη μην φοβασε...
Εκει θα ειμαι αν με χρειαστεις να το θυμασε...!

Σταυρολεξο...

Αν η ζωή είναι σταυρόλεξο, τότε τα άσπρα τετραγωνάκια είναι τα πράγματα που μας λείπουν, τα κενά μας. Προσπαθείς να τα συμπληρώσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς. Αλλά πώς ξέρεις αν έδωσες τη σωστή απάντηση;

Οι φωτογραφιες...

Λένε ότι μία εικόνα αξίζει όσο 1000 λέξεις. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που μας αρέσει να τραβάμε φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες μπορούν να αιχμαλωτίσουν τις στιγμές πολύ καλύτερα απ’ ότι μπορούν οι λέξεις. Τώρα, αν η ζωή μας είναι μία σειρά από φωτογραφίες στο άλμπουμ του χρόνου, πώς ξέρουμε ότι οι καλύτερες δεν έχουν ήδη τραβηχτεί;

Λιγο πριν τον θανατο...

Λένε πως λίγο πριν πεθάνεις, περνάει όλη σου η ζωή μπροστά από τα μάτια σου… Κάτι σαν να ξεκινάς ταξίδι στην αιωνιότητα και να έχεις δικαίωμα να πάρεις μαζί σου ένα μόνο DVD. Κάποιες σκηνές τις βρήκαμε γραμμένες και κάποιες τις έχεις γράψει μόνος σου. Αυτή την ταινία θα βλέπεις ξανά και ξανά. Οι σκηνές που έπαιξες σωστά θα σου χαρίζουν απόλυτη ευτυχία και αυτό το κομμάτι της ταινίας θα λέγεται Παράδεισος. Και σε όσες έπαιξες λάθος θα νιώθεις το ακριβές ποσό δυστυχίας που προκάλεσες στους άλλους ξανά και ξανά… Και αυτό το κομμάτι της ταινίας θα λέγεται Κόλαση. Μια ταινία για μια ολόκληρη αιωνιότητα! Φρόντισε να την φτιάξεις καλή!

Σημαδι

Παλι θλιμενος, παλι χειμωνας, παλι σιωπη.
Χαρτια σκισμενα γεματα στιχους, γεματα ονειρα και νοσταλγιες
Γεματα φιλους, γεματα ερωτες, στην γειτονια μου φωτογραφιες.
Ακουω παλι τραγουδια και παλι γραφω, στην φυλακη μου για να το σκασω.
Παλι σαν φαντασμα που βρισκει σκεψεις, με ενα κερι θα αναψω.
Τα ιδια λογια, παλι αγκαλιες. Ποιος μου τα ειπε? Πού τα θυμαμαι?
Παλι με φιλους σε καποιο δειπνο...

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΡΟΔΩΣΕΙ?

ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΜΕ!

Παλι η νυχτα, καποιο τραγουδι, τυχαιες παρεες το καλοκαιρι.
Παλι στ'αμαξι και παλι βρεχει.
Παλι μιλαω, παλι γελαω, παλι δακρυζω, παλι τα σπαω.
Ακροβατω στην φαντασια μου και αν εχω στιχους...Τους κοιταω!

4 Εποχες - Χειμωνας

Δεν αργησες και ηρθες όπως παντα πιστος στα ραντεβου. Με βρισκεις ένα χρονο πιο γερασμενο μα εσυ δεν αλλαξες καθολου. Ψιχαλιζει ξανα. Σε περιμενα και το ηξερα πως καπου απ’τον βορα θα εφερνες γκριζο ξανα, σε αυτή την γκριζα πολη, εισαι η μονη μου λιακαδα, σε ευχαριστω που με θυμηθηκες και φετος όπως παντα. Θα περιμενω τις σταγονες που θα σπρωξουνε το χερι μου να γραψει στο χαρτι περισσοτερους χειμωνες. Χειμωνας… Βροχερα πρωινα, κρυες βραδιες και απογευματα μουντα, φοραω λιγες από τις αναμνησεις μου. Με ενα κερι για συντροφια και ενα μπουκαλι αγκαλια, ζω την στιγμη μεσα στην κρυα μοναξια και ειναι απο τις λιγες στιγμες, που ερμηνευω την ζωη σαν την στερνοτερη γουλια, με ενα φιλοξενο ψυχος να μου ζεσταινει το κορμι και την καρδια. Με εναν χειμωνα φυγα...Απο τα παιδικα μου ονειρα. Καποιους χειμωνες πριν καποιους μετα...

Με ενα στυλο στο δεξι μου χερι ακομα...

Για μια πριγκιπισσα...

Μπηκα στο μικρο παλατι της.
Με κοιταξε. Ποσο ομορφη ηταν...
Μου μιλησε. Ξαφνιαστηκα.
Η φωνη της σαν μελωδια, υπαρχει ακομα στο μυαλο μου.

Αυτη καθισμενη στον θρονο της
και εγω λιγο πιο διπλα να την θαυμαζω.
Πισω μου...Μια εικονα...
Ενα αγορι που προσπαθει να πιασει ενα λουλουδι...
Το λουλουδι ομως ειναι μακρια...
Ποσο λυπημενο πρεπει να ειναι το αγορι...

Ξερω μονο το ονομα της...
Και τι δεν θα εδινα να την ξαναεβλεπα...
Δεν θα μου ξαναμιλησει...
Ειμαι σιγουρος...

4 χρονια μας χωριζουν...
Αραγε να ειναι προβλημα?
Μα θελω τοσο πολυ να την γνωρισω!
Δεν ξερω αν θα μου δωσει την ευκαιρια αυτη...
Να την ξαναεπισκευτω?
Αλλα τι να της πω...
Κανε μια προσπαθεια...
Και αν δεν θελει να μου ξαναμιλησει...εγω...τι...

Θα πιστευει οτι...Ειμαι 17...Αρα ειμαι μικρος...
Μα δεν ξερει...Πως...
Ισως δεν εχει σημασια...Ισως πρεπει να την ξεχασω...
Αλλα δεν θελω...!
Αραγε να με θυματε...?

Μια ευκαιρια για να γνωριστουμε...
Ισως ζηταω πολλα...
Μα τι λεω...Θα νομιζει οτι ειμαι μικρος...
Ουτε αυτην δεν θα εχω...
Λογικο ειναι...
Αλλα ειμαστε το συνολο των εμπειριων μας...
Και εγω εχω πολλες!
Ισως να εχω ζησει παραπανω απ'οσα εχει ζησει αυτη!

Τι να κανω...Πες μου κατι...

Χαρτινη ψυχη

Σ'ενα φυλλο ενος παλιου χαρτιου
Ζωγραφισα την ψυχη μου
Αφηνα το χαμηλο φως να χτυπα πανω του.
Εξω ο θορυβος ηταν εκωφαντικος
αλλα συγχρονως και γλυκος.
Ο ανεμος γυρνουσε γυρω-γυρω σαν τις σκεψεις στο μυαλο μου.
Η βροχη επεφτε στο χωμα ολο και πιο γρηγορα,
οπως και εσυ εφυγες απο μενα.
Ο ουρανος ομως εχει τ'αστερια για παρεα...
Εσυ ομως χαθηκες. Μια φωνη ακουγετε μεσα σ'ολα
μα δεν ειναι η δικη σου.
Δεν ακουω πια σε σενα το "Δεν θελω να σε χασω".
Η νυχτα περασε, μα εγω εδω. Τιποτα δεν αλλαξε.
Εσυ δεν εισαι εδω. Το χαρτι μου μονο εγινε υγρο.
Προσπαθω να φωτισω να δω καθαρα την ψυχη μου
που πλεον ζωγραφισα...
Αλλα ματαια
Γιατι ειναι μαυρη και περιμενει την δικη σου
ανατολη για να γινει λαμπερη.

Σχεσεις και εφηβος

Με αφορμη ενα γεγονος που ειχα με την κοπελα μου...Καθισα και σκεφτηκα καποια πραγματα...

3 χρονια απο τοτε που γνωρισα το λυκειο...3 χρονια τωρα ανακαλυπτω τα ενδοτερα του εαυτου μου,και μου αρεσει.

Χοροι, καταληψεις, φροντιστηρια, ξενυχτια τα σαββατα, καφες τα απογευματα της κυριακης...Ειναι μονο λιγα παραδειγματα της καθημερινοτητας ενος εφηβου.

Σχεσεις με το αλλο φυλο...Αυτο που ενδιαφερει περισσοτερο καθε εφηβο.Ακομα και καποιον που λεει οτι δεν ενδιαφερετε!

Εμενα ομως με απασχολει ενα συγκεκριμενο θεμα...! Καποτε η κοπελα μου, μού ειπε οτι θελει κατι σοβαρο...Σοβαρο...(!?). Ποιος οριζει το τι θα ειναι μια σχεση...?Ποιος οριζει το που θα καταληξει?Τι ειναι βρε παιδι μου αυτη η σοβαρη σχεση?Οταν εκανα αυτη την ερωτηση μου απαντησε οτι ειναι αυτη που κραταει πολυ καιρο και αντεχει στον χρονο. Εγω παλι πιστευω οτι μια σχεση δεν χαρακτηριζετε σοβαρη απο την χρονικη περιοδο που διαρκει, αλλα απο τον χαρακτηρα και την ενταση των συναισθηματων.

Κανω λαθος...?Πειτε μου λιγο τι πιστευετε...

Ο εφηβος της διπλανης πορτας...

«Νεα χρονια και παλι... Μοιαζουν με τα χιλιοστα μου χρονια, ακομη κι αν ειναι τα δεκατα εκτα κι αυτο ειναι παραξενο... Γιατι, για να ειμαι ειλικρινης ,στη ζωη μου δεν εχω περασει μεγαλες συμφορες, μοναχα λιγες ταλαιπωριες και δεν θα'πρεπε να νιωθω τοσο κουρασμενος. Δεν θα'πρεπε να με εχει καταβαλει η αναγνωριση της ματαιοτητας, μα να ημουν ακομη μια ονειροπαρμενη υπαρξη, βουτηγμενη στην αλαζονεια της νιοτης.
Αυτα ολα συμβαινουν γιατι με αναγκασαν να μεγαλωσω και να ωριμασω, πριν καν προλαβω να συνειδητοποιησω οτι ειμαι παιδι.
Πριν καν νιωσω ποσο ομορφος ειναι ο κοσμος, οταν τον βλεπει κανεις μεσα απο το πρισμα της αθωοτητας.
Και ειναι πραγματικα τρομερο αυτο που θα ομολογησω, πολυ απιασιοδοξο κι ομως τοσο ατρανταχτα αποδεδειγμενο μεσα σε αυτα τα χλιαρα δεκαεξι χρονια της ζωης μου: γεννιομαστε με κλαματα και πονο, μεγαλωνουμε με δακρυα και θλιψη, ερωτευομαστε και καταληγουμε παντα πληγωμενοι, ενηλικιωνομαστε σμιλευμενοι απο την φλογα του κοπου και της επιπονης προσπαθειας για να ερθουμε και να απογοητευτουμε απο τη σαπιλα της απτης ζωης, επιβιωνουμε μεσα σε βασανα και τελικα καταληγουμε να εχουμε ζησει μια ζωη που δεν ηταν ακριβως οπως τη θελαμε κι ετσι φευγουμε οπως ηρθαμε, με πονο... Εν ολιγοις, ολες οι φασεις που περνα ο μεσος ανθρωπος σερνοντας μαζι του το βαρυ βιο του ειναι συνυφασμενες με τον πονο!
Δεν ειναι λιγες οι φορες που μου περασε απο το μυαλο το αιωνιο σεξπηρικο διλημμα: να ζει κανεις ή να μη ζει; Οχι,δε μιλω για επιτηδευμενο θανατο, για μια στυφνη αυτοκτονια - ποτε δεν μου αρεσαν οι πραξεις δειλιας. Μιλω για μια εκφραση προσωπικης ελευθερειας, μιας αληθινης ζωντανιας γιατι, κατ'εμε, πραγματικα ζει μονο αυτος που εχει απελευθερωθει απο τα καθημερινα μικροπροβληματα και βρισκει το χρονο για να γνωρισει τον εσωτερικο ψυχικο του κοσμο. Οταν δεν, μπορει, τοτε δεν του ανηκει ο ευατος του, απλα υπαρχει, παγιδευμενος, μεσα σε μια ατελη ανυπαρξια.
Δεν φοβαμαι τιποτα εκτος απο τον πονο που θα μπορουσα να προκαλεσω σε αυτους που αγαπω και μ'αγαπανε. Η ευτυχια μου ειναι σε απολυτη εξαρτηση απο την ευτυχια των αλλων. Δεσμευτικο, πολυ δεσμευτικο, μα μη ελεγχομενο... Κι ειναι τοσα τα πραγματα που θα ευχομασταν να ηταν διαφορετικα μα δεν μπορουμε να αλλαξουμε.
Η ΑΛΛΑΓΗ. Λεξη βαρυγδουπη. «Τα παντα ρει» σαν το νερο στα ποταμια που καθε δευτερολεπτο ανανεωνονται και ποτε δεν απιστρεφουν πισω... Ομως η αλλαγη, η καλη αλλαγη, ερχεται μεσα απο τη συλλογικη προσπαθεια για εξυγιανση της κοινωνιας και απο τον καθενα μας ξεχωριστα, γιατι η κοινωνια ειναι συλλογη επιμερους ατομικοτητων. Αρα πρεπει κι εσεις μαζι μου να προσπαθησετε να αλλαξετε αυτον τον απαισιο κοσμο που καθημερινα χειροτερευει, για μενα και για καθε εφηβο που σπαρταρα αγκαλια με τις σημειωσεις του φροντιστη του για να καταληξει ανεργος. Για καθε παιδι που βασανιζεται και καταπιεζεται στο στηθος του γερασμενου νεαρου που ξεροσταλιαζει σε μια δυσαρεστη και πνιγηρη αιθουσα να ακουει επι 7 ωρες, το 90% των οποιων δεςν θα τον βοηθησουν ποτε στην πραγματικη αρενα της ζωης.
Σας παρακαλω, καντε κατι για να ερθει μια χρονια που εγω και μαζι μου ολοι οι εφηβοι και μη να αναφωνισουμε, χαρουμενα αυτη τη φορα, «Νεα χρονια και παλι!»...»

Χαθηκαν Ολα

Μεσα στη νυχτα ακροβατω στις σκεψεις μου
Σε ολα αυτα που εσυ δεν μπορεσες να νιωσεις
Μια φωνη φωναζει, ουρλιαζει μεσα μου
αλλα κανεις δεν με ακουει...
Τιποτα δεν μπορει να αλλαξει,
αυτα που στην πραγματικοτητα
δεν υπαρχουν.
Μονοπλευρα αισθηματα,
ανωφελα παραστρατηματα
Ελπιδες ψευτικες και ονειρα
που στηριζονται στο κενο
Κανεις δεν μπορει να με καταλαβει
τα ονειρα καποτε φευγουν,
σβηνονται, χανονται
στο αδειο παρελθον
Ετσι και τα δικα μου εσβησαν, χαθηκαν
απο την μερα που εφυγες εσυ
Υπαρχω για να ζω...Ζω για να σ'αγαπω!
Κρυφα,μεσα μου!!!

Απονομη Βραβειων

Παρελαβα τα παρακατω βραβεια απο 2 φιλους μου!Τον JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS και απο τον Μικρο ηρωα!Θελω να τους πω οτι τους ευχαρηστω μεσα απο την καρδια μου!Περασε αρκετος καιρος μεχρι να αποκτησω φιλους στην blogoσφαιρα, αλλα τωρα πλεον εχω τους καλυτερους!Ευχαριστω που ειστε κοντα μου!

Με την σειρα μου και εγω θα παραδωσω αυτα τα βραβεια σε αλλα 5 ατομα...!
Λοιπον...

1)Στην Μαρια Νικολαου, Η μανα μου στην ποιηση.Λατρευω το καθετι που γραφει και προσπαθω να γραφω και εγω πραγματα που θα της αρεσουν!

2)Στην Αναστασια, που ειναι παντα κοντα μου και που παντα με οσα γραφει με ταξιδευει!

3)Στον φιλο μου τον Domenico, ενας εφηβος με ανησυχιες και ευαισθησιες!

4)Στον Μικρο Ηρωα μου.Ειμαι διπλα της απο τα πρωτα της βηματα στον κοσμο των blog και θα ειμαι διπλα της για οσο θα βρισκετε στην blogoσφαιρα!Εχει παραλαβει ηδη το βραβειο αυτο αλλα θα ηθελα να της το δωσω και εγω για να της δειξω την αγαπη μου!

5)Στον AlexMil.Toν ξερω ελαχιστο καιρο αλλα μου αρεσουν το blog του και οσα γραφει!

Ανθρωποι 2...και μισοι!

Λεμε οτι ειμαστε μονοι οταν δεν υπαρχει κανενας αλλος στο δωματιο...Μερικες φορες ομως...Οσο πιο πολλους ανθρωπους εχουμε γυρω μας...Τοσο πιο εντονη γινετε η μοναξια μας.Γιατι ακομα και οταν ειμαστε 2...Ειμαστε παντα μισοι...!Καποια μισα μας συμπληρωνουν σωστα...Και καποια οχι...Αλλα για καθε ανθρωπο που μας πηρε ενα κομματι ευτυχιας φευγοντας μακρια μας...Υπαρχει ενας καινουργιος που μπορει να μπει ξαφνικα στην ζωη μας...Γιατι το ωραιο με τα μισα ειναι...Οτι οσα και αν εχεις χασει...Μπορεις παντα να δοκιμασεις καινουργια!

Η ζωη περναει...

...Κανε κατι!!!

Κανε κατι(?,!)...Ξερεις ομως τι ειναι αυτο το κατι που θα σε σταματησει απο την πτωση?Πιθανοτατα η ευτυχια να ειναι αυτο το κατι που θα μπορεσει να παγωσει τον χρονο. Αλλα η ευτυχια ειναι σαν ενα μπουκαλι κρασι. Βρισκετε πανω στο τραπεζι...αλλα δεν εχεις το ανοιχτηρη. Αν λοιπον δεν καταφερεις να ευτυχισεις...Οσο θα ηθελες...Η πτωση θα συνεχιζεται...?Η' θα βρεθει καποιος με αλεξιπτωτο για να σε σωσει...?

Ειμαι αρχοντας της μοιρας μου και καπετανιος της ψυχης μου!

Οι ανθρωποι παρακολουθουν τα μυθιστορηματα της ζωης με μεγαλο ενδιαφερον...αλλα τα δραματα της ζωης τους αφηνουν αδιαφορους.

Ενα ποιημα για ολα αυτα τα ατομα που εχουν ξεχασει να πιστευουν στην ελπιδα και μαζι με την ελπιδα εχουν ξεχασει να πιστευουν και σε μενα.

Απο την νυχτα που με καλυπτει στην καταμαυρη πλατεια, ευχαριστω Το Θεο για την ανυπακοη ψυχη που μου χαρισε! Κατω απο τις προυποθεσεις δεν εκλεψα φωναχτα. Το κεφαλι μου ειναι ματωμενο αλλα δεν εχω υποκειψει. Μακρια απο αυτο το μερος του μισους η σκια του τρομου και η απειλη των χρονων δεν με βρηκε αφοβο, δεν με νοιαζει ποσο θα τιμωρηθω, δεν εχει σημασια που δεν ακολουθησα τις γραφες...Ειμαι αρχοντας της μοιρας μου και καπετανιος της ψυχης μου!

Το μονοπατι...

μην ακολουθεις το μονοπατι!
πηγαινε εκει που δεν υπαρχει μονοπατι και αφησε τα ιχνη σου!

Ποσες φορες εχουμε βρεθει σε λαθος μονοπατι? Αφησαμε εκει τα ιχνη μας? Ή ακολουθησαμε τα ιχνη καποιου αλλου? Καθε μονοπατι σε οδηγει σε εναν προορισμο! Αν στην διαδρομη φοβηθεις...γυρισε πισω! Πριν γυρισεις ομως...θυμησου πως αν δεν ακολουθησεις το μονοπατι δεν θα μαθεις ποτε τι υπαρχει στην αλλη πλευρα!

Τι λες...?

Χιλιαδες ανρωποι...χιλιαδες ψυχες...χιλιαδες ονειρα...! Ομως, ενα φεγγαρι...μια καρδια...μια ευχη... Πολλοι ανθρωποι - ενα φεγγαρι, πολλες ψυχες - μια καρδια, πολλα ονειρα - μια ευχη... Πολλοι ανθρωποι δεν καταφεραν οσα μπορει να κανει μια καρδια για να λυτρωθουν πολλες ψυχες...Ενα φεγγαρι και μια ευχη...ΕΣΥ διαλεγεις ποια θα ειναι αυτη...Αν ειχες μια ευχη...Ποια θα ηταν...?

Νησι

Εiσαι ενα νησι που δεν καταφερα να εξερευνησω
περασα φουρτουνες για να φτασω αλλα οταν εφτασα δεν μπορεσα να αραξω γιατι φυσουσε πολυ
εκανα τον κυκλο για να ξαναπροσπαθησω αλλα ειχες φυγει μακαρι να μου ξαναεδειχνες τον δρομο και ισως ο αερας να ηταν πιο ελαφρυς και τα βηματα μου πιο προσεχτικα.

Απολυτη Ευτυχια

Οταν δεις ενα αστερι να πεφτει κλαψε........
Γιατι καθε αστερι που πεφτει παιρνει μαζι του μια αγαπη.
Κλαψε γιατι ισως εσβησε μια αγαπη που δεν της δωθηκε ποτε η ευκαιρια να αφησει τα σημαδια της για παντα.........
Κλαψε γιατι ισως να εχασες οτι καλυτερο σου δοθηκε ποτε.
Κλαψε γιατι μολις εχασες κατι που θα αφηνε τα σημαδια του για μια ζωη.
Μην φοβασε να ρισκαρεις για κατι καινουργιο γιατι μπορει να ειναι αυτο που ψαχνεις...
"η απολυτη ευτυχια"

Φυλακη

Μεσα στην ερημο εχτισα μια φυλακη..
μεσα της κλειστηκα..μα εσυ βρηκες το κλειδι..
ηρθες ξαφνικα σαν βροχη..
στο γλυκα σου χειλι κρασι..
και ειχες το ασημενιο..κλειδι..
και ειδες στην ψυχη μου εσυ..
το αδειο δωματιο..ζουσα σαν μια μηχανη..
επιμονη, τυφλη να χτυπιετε στην σιωπη..
Και ηρθες γελαστη σαν παιδι, ηρθες γιορτινη μουσικη και ειχες το ασημενιο κλειδι και ειδες την ψυχη μου εσυ..!

Η καρδια....

Μπορεις να κλεισεις τα ματια σου σε οσα δεν θες να δεις..!
Αλλα δεν μπορεις να κλεισεις την καρδια σου σε οσα δεν θες να αισθανθεις..!

Ποσο αλλαξες...!

Όταν ανοιγω αυτή την πορτα την κλειστη...
μυριζω ακομα την μπογια από τους τοιχους και ζωντανευουν οι αναμνησεις...
σαν κοιταζω εκει φωτογραφιες κρεμασμενες στους τοιχους...
στα σκοτεινα αναβω παλι...εκεινο το φως...
τωρα υπαρχει όπως τοτε..πριν φυγεις...
εσυ που μου εμαθες να τρεχω να γελαω σαν παιδι...
γιατι δεν μου ειπες πώς να ζω όταν λειπεις…?

η ζωή...

...μπορεί να μην είναι το πάρτι που ελπίζαμε, αλλά, μια που ήρθαμε, πρέπει να χορέψουμε.

Βροχη

Οι σταλες της βροχης χτυπουν το τζαμι του αυτοκινητου και η καρδια μου μελαγχολει ξανα. Στο μυαλο μου μονο ενα πραγμα...το αυριο! ολα γυρω μου αλλαζουν...ο κοσμος, οι ανθρωποι, οι εικονες...μα το βασικοτερο...αλλαζω εγω!

Κλεινεις τα ματια

Κλεινεις τα ματια
Σιγα σιγα την αφηνεις να σε ταξιδεψει
Σε παει σε μερη που δεν εχεις ξαναδει
Σε κανει να νιωθεις καλα
Σου προσφερει αυτο που δε βρισκεις στον κοσμο...
Απογοητευεσε απο την πραγματικοτητα
Γυρνας την πλατη σ'αυτους που σου δινουν αγαπη
Γυρνας την πλατη στη ζωη σου
Ανταλλασεις τη ζωη σου μ'αυτην
Περνας ακομα λιγες στιγμες καλα
Μεχρι που δινεις ολοκληρωτικα τη ζωη σου σ'αυτην
Στην ασπρη σκονη...
Αυτη ηταν η συμφωνια απο την αρχη
Το καταλαβαινεις, αλλα τωρα ειναι αργα
Δεν μπορεις να κανεις τιποτα
Κλεινεις τα ματια...

Λιγες σειρες απο απλα λογια αλλα...φιλοσοφια ζωης!Ενθυμιο στην καρδια ολων μας...ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Καποτε ενας φιλοσοφος θελησε να δειξει στους μαθητες του ποσο απλη ειναι η ζωη αλλα ποσο δυσκολη την κανουμε...
Πηρε ενα μεγαλο βαζο...κοιταξε τους μαθητες του και με αργες
κινησεις γεμισε το βαζο...μεχρι επανω με μπαλλες του τεννις
ρωτησε τους μαθητες -εχει αλλο χωρο? Αυτοι απαντησαν οχι.
Παιρνει ο δασκαλος βοτσαλα τα ριχνει στο βαζο, τα βοτσαλα κατρακυλανε και καλυπτουν τα κενα απο τις μπαλλες.
Ξαναρωταει ο δασκαλος τωρα γεμισε? Ναι τελειως απαντουν οι μαθητες.
Ο δασκαλος παιρνει αμμο και την ριχνει μεσα στο βαζο. Κυλισε
αυτη κα κατελαβε ολα τα κενα και ξεχυλισε το βαζο. Οι μαθητες
φωναζουν του δασκαλου...τερμα πια ξεχειλισε δεν χωραει τιποτα
ο δασκαλος, παιρνει δυο ποτηρια με καφε και τα εριξε μεσα...
Τοτε τους λεει.
Οι μπαλλες ειναι οι αρχες και οι βασεις της ζωης σας.κατα βαση ομως, η οικογενεια σας και ο χρονος που πρεπει να χαλατε γι αυτην
τα βοτσαλα,η εργασια σας και ο χρονος που θα χαλατε γι αυτην.
Η αμμος οι πολυτελειες και τα εχτρα της ζωης σας.
Μ αυτα γεμιζει η...ζωη...Και ξεκινησε να φυγει.
Οι μαθητες του φωναξαν...και οι καφεδες δασκαλε?
Εεεεεεεεε ο χρονος που ποτε δεν εχουμε αλλα παντα υπαρχει για να πιουμε δυο καφεδακια με τους...φιλους μας!!!

Ποση αληθεια κρυβουν τα... λογια του!!!Μην τα ξεχασουμε ποτε μας και παντα η ζωη μας θα ειναι...τακτοποιημενη

Προτασεις για το καλοκαιρι

Ειναι παρασκευη, και καθομαι με τον φιλο μου τον στεφανο στο σπιτι του και βαριομαστε! Αυτος ειναι κολλημενος με την πρωην κοπελα του και εγω προσπαθω να τον κανω να ξεκολλησει! Ξαφνικα μου ηρθε μια φλασια και μας εβαλε σε σκεψεις! Τι το διαφορετικο μπορουμε να κανουμε αυτο το καλοκαιρι? Αφου σκεφτηκαμε μερικες λυσεις σας τις παραθετουμε παρακατω:

1. Μια διανυκτερευση διπλα στην θαλασσα. Και αυτο συνεπαγετε πολλα πραγματα, οπως..μουσικη, φωτια και...πολυ θετικη διαθεση! (δοκιμασμενο και σας το προτεινουμε ανεπιφυλακτα!)

2. Βολτα με το ποδηλατο..Ξεκινηστε απο το σπιτι σας και παντε μια βολτα στην πιο κοντινη παραλια ή βολτα με το ποδηλατο στο βουνο.. Γι'αυτους δε που ζουν σε μεγαλες πολεις..μια βολτα με τα ποδια σε καποιο ψηλο σημειο ειναι οτι καλυτερο! Η θεα των μεγαλων πολεων το βραδυ ειναι απλα..τελεια!

3. Μπορειτε επισης να οργανωσετε ενα 2ημερο με φιλους σας (αν υπαρχει και το ελευθερο απο τους γονεις) για εναν κοντινο προορισμο.

4. Μεσιμερακι μπορειτε να μαζευτειτε 8 φιλοι (οι αριθμος των φιλων μπορει να ειναι και μεγαλυτερος) να πατε σε μια ψαροταβερνα..και να κανετε χαβαλε οσο θελετε!

5. Και μια επισκεψη στους παππουδες μας στο χωριο δεν βλαπτει! Ξεσηκωστε τους δικους σας να πατε ενα σαββατοκυριακο! Θα ξεφυγετε πραγματικα!

6. Μαζευτειτε 10 φιλοι σε ενα σπιτι που να εχει μεγαλη αυλη, φτιαξτε και κανα 2 κοκτεϊλ και η πρωτη φαση ειναι ετοιμη! Θα χρειαστειτε επισης μια μεγαλη οθονη ή εναν προβολεα (πραγμα πολυ δυσκολο για να βρεθει, οποτε βολευομαστε και με μια οθονη 32"). Διαλεξτε μια ταινια που να αρεσει σε ολους και... απολαυστε την! Επισης, το ολο σκηνικο μπορει να μεταφερθει σε καμια ταρατσα...και θα εχετε και παρεα τα αστερια!

7. Ερωτευτειτε! Η φυση του καλοκαιριου σημαινει εξοδο απο την καθημερινοτητα και την ρουτινα! Αφηνουμε για λιγο τους ρολους που εχουμε στην ζωη μας (το ρολο δηλαδη του μαθητη, του φοιτητη, του εργαζομενου)και γινομαστε ανοιχτοι απεναντι στους ανθρωπους. Η σεξουαλικοτητα μας ανεβαινει, το ντυσιμο ειναι πιο αναλαφρο και θελουμε να δουμε αν αρεσουμε στους αλλους! Καλοκαιρινα βραδια με φλερτ και μονο ο ηλιος φτανει για να μας ηρεμησει και να μας φτιαξει την διαθεση! Η αυξημενη κοινωνικοτητα, ο αυθορμητισμος και η θετικη διαθεση συντελουν στο να βαλουμε πιο ευκολα προσωπο στην ζωη μας! Αυγουστιατικο φεγγαρι, βολτα κατω απο τα αστρα, ωραια μουσικη, λιγο ποτο παραπανω, γινομαστε χαλαροι, οι αναστολες μας πεφτουν και το αποτελεσμα ειναι να νιωθουμε την επιθυμια για αγαπη και ερωτα. Δημιουργουμε τοτε σχεσεις που τις χαρακτηριζει το παθος!

Περιμενουμε και τις δικες σας προτασεις..αλλα και τα δικα σας σχολια!
Ελπιζουμε να δωσαμε ωραιες ιδεες και προτασεις για το καλοκαιρι!

Ενα χαμόγελο

Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτα, κι όμως είναι πολύτιμο. Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται, χωρίς να πτωχαίνει εκείνον που το δίνει.

Δεν διαρκεί παρά μια στιγμή αλλά η ανάμνηση του είναι καμιά φορά αιώνια. Κανένας δεν είναι τόσο πλούσιος για να μην το έχει ανάγκη και κανένας τόσο φτωχός, για να μην το αξίζει. Δημιουργεί την ευτυχία στο σπίτι. Είναι στήριγμα στις υποθέσεις και ορατή ένδειξη φιλίας.

Ένα χαμόγελο αναπαύει τον κουρασμένο, δίνει θάρρος στον απογοητευμένο, παρηγορεί μέσα στη λύπη, αναπτερώνει την αισιοδοξία στη ζωή. Είναι αντίδοτο σε κάθε θλίψη. Κι όμως δεν δανείζεται, δεν κλέβεται, δεν αγοράζεται, γιατί είναι κάτι που έχει αξία μονάχα τη στιγμή που δίνεται.

Κι αν καμιά φορά συναντήσετε κανέναν άνθρωπο που δεν σας χαρίζει το χαμόγελο του, σταθείτε γενναιόδωροι και δώστε του το δικό σας. Γιατί κανείς δεν έχει τόση ανάγκη το χαμόγελο, όσο εκείνος που δεν μπορεί να το δώσει στους άλλους."

Για την Αλεξια..

Βαλε στοχο το φεγγαρι..αν αποτυχεις..θα βρισκεσε αναμεσα στα αστερια..!ελπιζω να ειμαι και εγω ενα απο τα αστερια που θα σε περιβαλλουν..!και να θυμασε..η ζωη ειναι ενας γριφς για να τον λυσεις..αλλα ειναι και ενα μυστηριο για να το ζησεις!

Χανοντας τον ηλιο..Γυρευοντας το φεγγαρι..και..Αναζητωντας την ζωη..βρηκα εσενα!Ισως να μην σου ξαναμιλησω αλλη φορα..αλλα η μορφη σου 8α μεινει για παντα μια αναμνηση γλυκια χαραγμενη στο μυαλο μου για μερες, για μηνες, για χρονια..μεχρι να σου ξαναμιλησω..!

alma de hora

Τονοι λουκετα ερχονται καθε μερα
Περνανε απο μπροστα μας και απο μεσα μας
Ειναι δεικτες των ρολογιων οι κυριοι των καιρων μας
Οι λεπτοδεικτες
Θορυβωδη μουρμουρητα και βαγονια απο υποσχεσεις
Κουφιες και ανοσιες, μακρια απ'τους δρομους της αληθειας της ζωης
Τονοι λουκετα σμιλευονται για το αυριο

Και συ εκλαιγες κι εσπαραζες μια που δεν ειχες τι να κανεις
Δεν εχεις τι να κανεις
Μεσα στο χρυσο σου το κλουβι στα βαλανε ολα
Μα εσυ δεν εχεις τι να κανεις
Γιατι γεννηθηκες μια μερα διχως ωρες
Γιατι γεννηθηκες να ζεις εξω απ'τις ωρες

Για σενα, για μας,
Οι ωρες εχουνε ψυχη μονο οταν δεν υπαρχουν

Αυριο θα φυγουν, θα το δεις...

για το ΠΑΣΟΚ ρε γαμωτο..

Έγινε η Aνάσταση μα θα ‘ρθει και η άλλη

Να πει ο λαός εις το ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει πάλι (Γ. Παράκης)

Παντα

Παντα!τι απαισια λεξη!την εχω ακουσει τοσες φορεςπου με κανει να ανατριχιαζω καθε φορα που την ακουω.οι γυναικες την αγαπουν ιδιαιτερα και τη χρησιμοποιουν υπερβολικα. Καταστρεφουν καθε ρομαντζο προσπαθοντας να το κανουν να κρατησει για παντα. Κι εκτος αυτου, ειναι λεξη ανευ νοηματος. Η μονη διαφορα αναμεσα σ'ενα καπριτσιο και ενα παθος που κραταει μια ολοκληρη ζωη ειναι οτι το παθος κραταει περισσοτερο!

...ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ ΕΣΥ...

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙΣ... ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ... ΛΑΘΟΣ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΙΔΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ... ΓΙΑΤΙ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ... ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ...

Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!

Ελλάδα είναι η χώρα που ζουν οι Έλληνες. Ελβετία είναι η χώρα που ζουν… οι καταθέσεις των Ελλήνων!

28\03 Σάββατο στις 20.30 Κλείνουμε τα φώτα

Μόλις 15 μέρες απομένουν για την Ώρα της Γης 2009 (Σάββατο, 28 Μαρτίου, 20:30) και η Ελλάδα δηλώνει δυναμικό παρών στο μεγαλύτερο συμμετοχικό γεγονός ενάντια στην κλιματική αλλαγή που διοργανώθηκε ποτέ στον πλανήτη. Περισσότεροι από 160 δήμοι και κοινότητες της χώρας έχουν ήδη δηλώσει επίσημα τη συμμετοχή τους, φέρνοντας την Ελλάδα στην πέμπτη θέση παγκοσμίως, ελάχιστα πίσω από τον Καναδά, ανάμεσα στις χώρες με την εντονότερη συμμετοχή στην Ώρα της Γης. Στην πρώτη θέση κατατάσσεται η γενέτειρα της πρωτοβουλίας, Αυστραλία ενώ την ακολουθούν η Γαλλία και το Βέλγιο.
πληροφοριες εδω.http://www.wwf.gr/

αισθήματα για την κοινωνία μας..

Αυτό που νιώθω για την ηθική της σύγχρονης κοινωνίας δεν είναι περιφρόνηση, ούτε οίκτος, ούτε ειρωνεία, ούτε μίσος, ούτε λύπη, αλλά ένα μίγμα αυτών των συναισθημάτων.

για την αδελφούλα μου..!!!

Η αγάπη μου για σένα θα τελειώσει όταν ένας κούφος ζωγράφος καταφέρει να ζωγραφίσει τον ήχο που κάνει ένα τριαντάφυλλο όταν πέφτει σε κρυστάλλινο πάτωμα!

Σοφός..

Χωρίς να βγεις από το σπίτι σου μπορείς τον κόσμο να γνωρίσεις. Χωρίς να δεις απ' το παράθυρο μπορείς να ξέρεις τ' ουρανού το μυστικό. Όσο μακρύτερα πηγαίνεις, τόσο λιγότερα γνωρίζεις.
Ο συνετός μαθαίνει χωρίς να ταξιδεύει, αναγνωρίζει δίχως να κοιτά , εργάζεται χωρίς να παρεμβαίνει.

Η Αγάπη Είναι Ο φόβος Που Μας Ενώνει...

Ζεις, ελπίζεις, απογοητεύεσαι...ψέμα, υποκρισία, όμως γιατί? σηκώνεις το κεφάλι ψηλά.. είσαι μονός σου και μονός θα σαι πάντα! Χάνεις την πίστη σου, που πήγε η ειλικρίνεια που πήγε ο σεβασμός η ανιδιοτέλεια? είμαστε οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας μας, ζώντας τον προσωπικό μας Γολγοθά… Την προσωπική μας κόλαση… Αλλά ακόμα προσπαθούμε, και πάντα θα ελπίζουμε..
Η ζωή είναι δική μας και μας ανήκει… Σήκω και ας πόνεσες ξανά!

Πρόσεχε...

Πρόσεχε τις σκέψεις σου: γίνονται λέξεις.
Πρόσεχε τις λέξεις σου: γίνονται έργα.
Πρόσεχε τα έργα σου: γίνονται συνήθειες.
Πρόσεχε τις συνήθειες σου: γίνονται χαρακτήρας.
Πρόσεχε το χαρακτήρα σου: γίνεται πεπρωμένο.

χρήματα

Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία,αλλά βοηθούν να περάσεις καλά και χωρίς αυτην.

ΑΠΩΘΗΣΗ

Το να βελτιωθεις ειναι μια απλη ιδεα. Σημαινει να κανεις κατι παραπανω απο οσα μπορεις....να δειξεις κατι ιδιαιτερο. Δεν βεπουμε τις σημαντικες στιγμες μας οσο συμβαινουν. Θεωρουμε δεδομενες ιδεες, πραγματα ή ανθρωπους. Και ειναι συνηθως μεχρι να σου το παρουν αυτο το πραγμα, που καταλαβενεις ποσο λαθος εκανες...που καταλαβαινεις ποσο το χρειαζεσε,ποσο το αγαπας.... Το αγαπω το μπασκετ....Εχετε ακουσει το "τα καλυτερα πραγματα ειναι τζαμπα!"? Η εκφραση ειναι αληθεια! Συχνα οι ανθρωποι βελτιωνονται. Κανουν προσπαθεια. Συχνα σε εκπλησουν. Καποιες φορες αποτυχαινουν. Η ζωη συχνα ειναι αστεια. μπορει να σε πιεσει πολυ, αλλα αν κοιταξεις προσεκτικα θα βρεις ελπιδα, στα λογια των παιδιων...στις γραμμες ενος τραγουδιου και στα ματια που αγαπας. Και αν εισαι τυχερος, ο πιο τυχερος στον πλανητη...αυτος που αγαπας,θα σε αγαπησει και εσενα. Οπως οταν ερωτευεσαι καποιον και αυτος οχι....οπως οταν οι φιλοι και η κοπελα σου σε αφηνουν μονο...και οταν πατας την σκανδαλη και δεν μπορεις να το παρεις πισω. Οπως ειπα στα αθληματα λεγετε "βελτιωση"...στη ζωη εγω το λεω "απωθηση.

Proximidade

Σχετικά με το βραβείο Proximidade:

«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!»


Proximidade is described as follows:'This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!'This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.

As I have to choose only eight, the Proximidade Award goes to:
Καθώς έχω μόνο οκτώ να επιλέξω, απονέμω το βραβείο με τη σειρά μου στους:

http://hdsurvive.blogspot.com/
http://darkrain67.blogspot.com/
http://www.paraxenos.blogspot.com/

Φίλοι

ειναι μια ιστορια 2 φιλων που περπατουν στην ερημο. Καποια στιγμη τσακωθηκαν ο ενας απο τους 2 εδωσε ενα χαστουκι στον αλλον. Αυτος πονεμενος, αλλα χωρις να πει τιποτα, εγραψε στην αμμο: "ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΗΣΕ". Συνεχισαν να περπατουν ωσπου βρηκαν μια οαση και αποφασησαν να κανουν μπανιο. Αλλα αυτος που ειχε φαει το χαστουκι παραλιγο να πνιγει! Οταν συνηλθε εγραψε πανω σε μια πετρα: "ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ". Αυτος που τον χαστουκησε και στην συνεχεια του εσωσε την ζωη, τον ρωτησε: "οταν σε χτυπησα εγραψες πανω στην αμμο και τωρα εγραψες πανω στην πετρα, γιατι? Ο αλλος φιλος απαντησε: "οταν καποιος μας πληγωνει πρεπει να το γραφουμε οπου οι ανεμοι της συγνωμης μπορουν να το σβησουν. Αλλα οταν καποιος κανει κατι καλο για'μας πρεπει να το χαραζουμε στην πετρα οπου κανενας ανεμος δεν μπορει να το σβησει.


ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ!

Οι ανάσες λιγοστεύουν
κάθε φορά που οι αλήθειες
διογκώνονται..

Παρελθον-Παρον-Μελλον

Το παρελθόν έχει πεθάνει. Το μέλλον ζει στη φαντασία μας. Η ευτυχία μπορεί να υπάρξει μόνο στο Αιώνιο Παρόν.

ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

Αναζητήστε σωτηρία από την απάνθρωπη σκλαβιά των συναισθημάτων.
Βρείτε αρωγή στην φαντασία του μυαλού, στην γοητεία του ψέματος και
στην αλήθεια της ψευτιάς.

Γιατί το ψέμα, υποκρύπτει τις περισσότερες αλήθειες.
Ένα ψέμα δηλώνει υπεκφυγή, ίσως, αλλά και ζωντάνια.
Ματιά σπινθηροβόλα το κοιτάζουν λαχταρώντας να το
αγγίξουν.

Τι ποιο όμορφο από το ψέμα. ΟΧΙ. Όχι το ψέμα το αληθινό,
το ψέμα της ουτοπίας. Αυτό που σε οδηγεί ο νους μελαγχολώντας
με αγάπη. Σε αυτό που σε πάει η σκέψη βρίσκοντας υποκατάστατο
της ζωης. Μια αναλήθεια δέχομαι. Την θέληση να ταξιδεύω για κάτι καλύτερο,
το παραμύθι που με γεμίζει και το όνειρο που θόλωνα γίνει πραγματικότητα.

Αυτή είναι η αληθινή και η πιο ζεστή ψευτιά.

από τα ποιήματα
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΓΛΟΥ

φίλοι....

Και στην φιλία, και στην αγάπη τελικά έρχεται ο χρόνος για ξεκαθάρισμα λογαριασμών!

Μικέλα μου κουράγιο...!!!!!!!!θα ξεκαθαρίσει το θέμα!!!είμαι εδώ για ότι και αν χρειαστείς!!!

ερωτικο hip-hop (3)

Κι έτσι απλά θέλω να ξέρω αν ακόμη με θυμάσαι,
αν χαμογελας όπως παλιά, κομμάτια μου αν ακούς όταν φοβάσαι,
αν περνάς καλά, αν ξέχασες, αν άλλαξες,
αν πέταξες αυτα που σου 'χα γράψει απλά,
είσαι γύρω μου, δεν έφυγες, δεν χάθηκες,
υπάρχεις και χαράχθηκες βαθιά μες στην καρδιά, μέσα στο χτες,
υπάρχεις πάντα, μην κλαις, ήτανε όνειρο μου λες,
μα σαν ξυπνήσω απ' το όνειρο θα 'χεις πετάξει.
Έτσι απλά σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ που 'σουν εδώ,
που εχω κάτι να θυμάμαι, εχω κάτι να πονάω,
εχω ακόμη τ' άρωμα σου, τη μορφή και τ' άγγιγμα σου,
μην ξεχάσεις να χαρίζεις την καρδιά σου ακριβά,
εγώ θα είμαι πάντα εδώ να σ' αγαπάω σιωπηλά,
να χτίζω στίχους, να θυμάμαι ξημερώματα στο κρύο,
ξημερώματα αγκαλιά, όλα ντύθηκαν αγνώριστα,
με λύγισαν τα πάντα, ψάχνω πάλι να σε βρω,
σκίζω τραγούδια και πίνω,
γράφω κι όμως δεν ξεχνάω
κι εσυ μέσα σ' ένα όνειρο γαλάζιο κι απαλλό,
είχα τόσα να πω, θέλω να ζήσω αλλά τόσα,
αν αξίζεις, σου είχα γράψει, έλα πίσω να με βρεις,
είμαι εδώ για 'σένα, ξεχασμένος στο ξημέρωμα,
πρώτη Γενάρη με την εικόνα σου νωπή,
μην με ξεχάσεις...
Θα είσαι εδώ...

ΠΟΙΗΤΗΣ

Ο ήλιος μας δίνει φως, αλλά το φεγγάρι προσφέρει την έμπνευση. Αυτός που κοιτάζει τον ήλιο με γυμνό μάτι μπορεί να τυφλωθεί. Αυτός που κοιτάζει το φεγγάρι με γυμνό μάτι, μπορεί να γίνει ποιητής.


αυτο το κειμενο ειναι για την φιλη μου την μικελα!μικελα κοιτα τον οριζοντα...και θα βρεις αυτο που θες...και θελω...!

Εξευτελισμος της αγαπης

ΑΓΑΠΗ...!λεξη...με νοημα!την ακουμε καθημερινα,στην τηλεοραση,στο ραδιοφωνο,στην καθημερινη μας ζωη,πολλες φορες ακουμε και 2 ερωτευμενους να την λενε!αληθεια,τι σημαινει η λεξη αγαπη?μηπως αγαπη ειναι το να χαιρεσε με την χαρα του αλλου, να λυπασε με αυτον που πονα?ή μηπως ειναι κατι βαθυτερο?μηπως μια φωτια?ομορφη οταν την κοιτας και ζεστη οταν την πλησιαζεις!ποτε νιωθεις αγαπη?μπορεις να το καθορισεις?δεν νομιζω ποτε κανενας να μπορεσε να αγαπησει με το ζορι!

στην κοινωνια μας δυστυχως η αγαπη σημαινει την επαφη δυο επιδερμιδων και δυστηχως εχει ταυτιστει με τον ερωτα!!!

Ζωγράφισέ με

Zωγράφισέ με
Σε παλέτα διάφανη
Δεν έχω σχήμα
Δεν έχω μορφή
Το πιο λεπτό σου πινέλο πάρε
Και φτιάξε δίπλα μου ένα λουλούδι
Γιατί βαρέθηκα να με ζωγραφίζουν
Άνανθη.
Μη βάλεις γαλάζιο.
Δεν ταιριάζει με τον ουρανό μου
Κόκκινο βάλε που ταιριαζει με το αίμα μου
Το πράσινο το μισώ
Μου θυμίζει τις ελπίδες που κάηκαν
Στο πέρασμα του χρόνου
Ζωγράφισέ με
Κι άσε με να στεγνώσω την ώρα της ανατολής
Πρόσεξε μονάχα μη βρέξει
Δεν φοβάμαι για μένα
Εγώ δεν έχω ούτε σχήμα
Ούτε μορφή.
Αυτό το άνθος δίπλα μου πρόσεξε
Μην το μουσκέψει η βροχή
Και χάσει τις ανάσες του.
Ξέρεις
Δεν αντέχω να ζω δίπλα σε κάτι νεκρό..

ΑΓΑΠΗ

Τα λόγια που γεννιούνται στην καρδιά φτάνουν στην άλλη καρδιά. αλλά εκείνες οι λέξεις που γεννιούνται πάνω στη γλώσσα δεν πάνε πιο μακριά από τ' αφτιά.

για την φιλη μου την δημητρα!την ξερω 2 μηνες και ομως νιωθω σαν να την ξερω χρονια!δεν την αγαπαω (ακομα) αλλα ειναι για κατι που συζηταμε!

Καλη Χρονια

χρονια πολλα!καλη χρονια σε ολους!με υγεια πανω απ'ολα!ο νεος χρονος να φερει οσα δεν εφερε ο παλιος και να σβησει πληγες που ανοιξε ο προηγουμενος!επισης ευχομαι ο καινουργιος χρονος να φερει σε ολους μας οτι πραγματικα αξιζουμε, ζηταμε και αγαπαμε!