Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Παλατια

Ειδα μπροστα στα ματια μου τον αγγελο που δινει την αγαπη,
ειδα ακομα αιμα να τρεχει απ'την καρδια μου.
Κανε κατι γιατι χανομαι,
ονειρο ητανε και πλεον δεν αισθανομαι...
Βρισκομαι σε αλλα μερη καπου μακρια...
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠ'ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ!
ΗΤΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑ,
τα λαθη τοσα πολλα,
και αναμνησεις που με γυρισαν πισω σε ολα αυτα.
ΤΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΠΟΝΟ
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑΖΩ ΤΟΝ ΝΕΟ ΔΡΟΜΟ!
Δεν ανηκω, δεν ανηκεις πουθενα,
δυο πλασματα που δεν εχουν πλεον συντροφια.
Και αμα την αγαπη προσπαθεις και αναζητας,
ισως και εσυ μια μερα, με βρεις εκει ψηλα...
Εκει που μ'αφησες εσυ στα ξαφνικα...


Ειχα την αναγκη να γραψω...
Με επνιγαν τα συναισθηματα....