Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

η ζωή...


...μπορεί να μην είναι το πάρτι που ελπίζαμε, αλλά, μια που ήρθαμε, πρέπει να χορέψουμε.

8 σχόλια:

aktinidio!! είπε...

etc ine ontws..
kalws hh kakws..h zwh ine ena party g meriko0s ine petuxhmeno k g allo0s ine apotuxia..st xeri mas ine..n exei ts swsto0s kalesmeno0s..
;) :)

efhbos είπε...

πολυ σωστη σε βρησκω!!!δεν εχει σημασια το που γινετε..ή ποτε..ή ποσο κραταει..σημασια εχουν οι καλεσμενοι..!πολλες φορες ομως..ερχονται και καποιοι απροσκλητοι..και μπορουν..ή να κανουν το παρτυ καλυτερο..ή να το καταστρεψουν!

aktinidio!! είπε...

ontws..epishs exo0me k auto0s ts spastiko0s ts perastiko0s..po0 erxontai vlepo0n ps kineitai auto t party k meta shkwnontai k feugo0n xwris n po0n o0te bye.. :(
alla etc ine t party..!! xD

efhbos είπε...

ετσι ειναι αυτα..!και δεν μπορεις ευκολα να καταλαβεις ποια ειναι αυτα τα ατομα που θα σου χαλασουν το παρτυ..γιατι ερχονται με δωρα..!but..that's life..!^οπως ειπες..!

aktinidio!! είπε...

aha...liga atoma a3izo0n pragmatika se auto t party!!!!!!k t ktlvno0me ts perissoteres fores..afo0 exo0n fugei..gt panta ektimamai kt mono otn t xano0me..auto t la9os t kano0me oloiii (A)

efhbos είπε...

ομως..πολλες φορες..το παρτυ δημιουργει καταστασεις..οταν η απλοτητα και η ειλικρινεια περνανε σαν λεπτοκομμενη πονηρια..!

Ανώνυμος είπε...

ANADIMOSIEUO: (META APO EKLISI TON FLON THS KOPELITSAS)
http://mariatweety.blogspot.com
MALLON 8A GNORIZETE GIA TO BLOG THS ALLA:

TO MARAKI MAS VRISKETE STO NOSOKOMIO SE SOVARI KATASTASI LOGO EPIDEINOSIS TOU EGKEFALOU THS ETSI SAS KALOUME OLOI NA ENOSOUME TIS PROSEUXES MAS ELPIZONTAS OTI 8A NIKISEI KAI AUTH THN FORA

PEITE TO KAI ESEIS ALLOU GIA PERISSOTERES PROSEUXES KAI SIMPARASTASI

AFISTE KAI SXOLIA STO BLOG THS GIA SIMPARASTASI TON DIKON TIS

SAS EUXARISTO

PNOS

Mr Insane είπε...

έχεις δίκιο φίλε μου... Ένα πάρτυ είναι, και κάποιους απο τους καλεσμένους τους επιλέγουμε, κάποιους όχι... Αλλά είναι εκεί για να μας διδάξουν. Να μας δωρίσουν εμπειρίες! Και όσο και αν φαίνεται δύσκολο, πρέπει να ευχαριστούμε και τον χειρότερο καλεσμένο μας. Που μας δίδαξε ότι ανθρώπους σαν αυτόν δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε, να αγαπάμε, να εκτιμάμε... Δεν χρωστάω σε κανέναν την πρόσκληση μου σε αυτό το πάρτυ. Όποτε θέλω αποχωρώ. Χρωστάω όμως σε εμένα, τον ίδιο μου τον εαυτό, να διασκεδάσω. Και αυτό θα κάνω, όσο μπορώ!
Με εκτίμηση,
Domenico!