Ζεις, ελπίζεις, απογοητεύεσαι...ψέμα, υποκρισία, όμως γιατί? σηκώνεις το κεφάλι ψηλά.. είσαι μονός σου και μονός θα σαι πάντα! Χάνεις την πίστη σου, που πήγε η ειλικρίνεια που πήγε ο σεβασμός η ανιδιοτέλεια? είμαστε οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας μας, ζώντας τον προσωπικό μας Γολγοθά… Την προσωπική μας κόλαση… Αλλά ακόμα προσπαθούμε, και πάντα θα ελπίζουμε..
Η ζωή είναι δική μας και μας ανήκει… Σήκω και ας πόνεσες ξανά!
2 σχόλια:
Etsi einai h zwh...me ta kala kai ta asxhma ths!Omws h ousia einai mia(opws swsta anafereis)"Shkw kai palepse"!H agaph 8elei 8usies...
Το ξέρω, καθένσς μόνος πορεύεται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.Το ξέρω, το δοκίμασα. Δεν ωφελεί...
Γ.Ρίτσος
Δημοσίευση σχολίου