
Οταν τα όνειρα γίνονται εφιάλτες και οι ελπίδες απογοητεύσεις, τότε καταλαβαίνεις πως ο κόσμος δεν αξίζει. Όχι, όχι ο κόσμος αξίζει. Εσύ είσαι που δε ταιριάζεις. Η μονοτονία και η απάθεια δε σου ταιριάζουν. Θες να ουρλιάξεις γιατί ο αετός δεν πετάει πια. Δεν τον αφήνουν. Έφτασε στο σημείο να είναι μαζί με το κοράκι και το φίδι. Δεν θέλουν κανέναν να πετάει. Το ταξίδι σου όμως θα το κάνεις. Θα φύγεις και θα ψάξεις για άλλους αετούς. Και όταν τους βρεις θα πετάξετε ψηλά. Μακριά από αυτόν τον κόσμο. Μακριά απ' την προσποίηση. Ελεύθεροι. Αυθεντικοί. Τρελοί.