ενα γραμμα που καποιος μου εστειλε...

Κάποιος μου έστειλε αυτό το γράμμα και μου ζήτησε να το δημοσιεύσω. Σ'ευχαριστώ φίλε που μας διαβάζεις.......στο κάνω το χατήρι.Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου.

Αγαπητέ ξένε,

Σε λέω ξένο αν και κάποτε σε γνώριζα καλά. Ήμουν στη θέση σου κάποτε. Αποφάσισα να σου γράψω αυτό το γράμμα μήπως και οι λέξεις μου γίνουν αρκετά δυνατές για να αλλάξουν τη ζωή σου. Σου γράφω για να ξέρεις ότι κι άλλοι ήταν κάποτε στη θέση σου και πως δεν πρέπει να νιώθεις μόνος. Κι άλλοι φοβήθηκαν που πλέον δεν φοβούνται.

Έτσι κι εγώ πριν χρόνια ζούσα μέσα στο χρυσό μου το κλουβί που με τόσο αγάπη και φροντίδα μου είχαν φτιάξει. Το κακό είναι ότι το γυάλιζα κι εγώ κάθε μέρα με επιμέλεια. Έτσι κι εσύ μέσα στο κλουβί σου….πετάς από εδώ κι από εκεί. Για την ακρίβεια δεν πετάς…..φτερουγίζεις και επειδή κουνάς λίγο τις φτερούγες σου νομίζεις ότι ευτυχείς.

Θυμάμαι στο σπίτι της αδελφής μου στην Αθήνα λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου και κοιμηθώ παρατηρώ το χώρο και κάθε φορά διαβάζω το ποιήμα που της έχει γράψει η φίλη της η Μαρία…….Μην φοβηθείς…..μην φοβηθείς λέει συνέχεια κ συνέχεια. Έτσι κι εσύ αγαπημένε μου ξένε….μην φοβηθείς να ζήσεις αυτά που ονειρεύεσαι μην πάψεις να τα ονειρεύεσαι και να τα διεκδικείς….η ζωή είναι γλυκιά ΤΟΣΟ γλυκιά κι αν σε πονάει καμιά φορά είναι για να κάνει τη γλύκα της ακόμα πιο έντονη.

Ζήσε ξένε…..ζήσε αυτά που θες εσύ και όχι αυτά που σου υπέδειξαν και κάθε λάθος που θα κάνεις δες το σαν πένα που γράφει στις αναμνήσεις σου…..

Κάνε βόλτες στο κλουβί σου ξένε και θα δεις ότι η πόρτα τόσα χρόνια ήταν ανοιχτή…..μπορούσες να φύγεις αλλά απλά…δεν σε απασχολούσε…….πέτα ξένε….πέτα και κάνε μια φωλιά εκεί ψηλά! Εγώ αυτό έκανα…..χαρούμενος και ήρεμος πια.

Σε συγχωρώ ξένε, μέσα από τη καρδιά μου κι εσένα κι όσους με πόνεσαν χωρίς να το θέλουν αλλά μην με πλησιάσεις ξένε. Ας αφήσουμε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του….αυτό που ξέρει καλύτερα….να κλείσει όλες τις πληγές μας. Αν με αγαπάς μην με πλησιάσεις….μη μου γράψεις ξένε γιατί τώρα είμαι καλά. Γελάω ξένε και εσύ τώρα κλαις…..αλλά με αυτό το κλάμα αλαφραίνει η ψυχή σου ξένε. Και θα γελάσεις ξανά. Ένα τραγούδι με βοήθησε ξένε….το άκουσα πολλές φορές…..μου έστειλε κάποιος που δεν είχε ποτέ κλουβί.

Με αγάπη

ο ξένος


Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας

Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω. Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω. Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω. Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ. Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό, θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι. Και πως αν θέλω περισσότερα να δω, σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι. Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω. Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό, θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.