Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή

για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς σε συνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο απ' το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στ' όνειρό μου.

Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες και ορκίσου
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς
πουθενά να μη τη πεις.


Ελειπα μηνες...Ημουνα καπου μακρια...
Με φεραν πισω δυνατες φωνες...Και καποιες τυψεις,
που με ειπαν πως καπου εδω εχω γεννηθει και εχω πεθανει
χιλιαδες φορες...